De WOW-momenten van mijn werk

Voor ons is ons vak natuurlijk gewoon ons vak. Niet veel fancy’s aan. Natuurlijk delen we interessante casussen met elkaar, nieuwe inzichten of bijzondere patiënten. Ook de vreugde bij een goede afloop of de onvrede als we er de vinger niet achter kunnen krijgen. Dit zijn de momenten waarop we ons één voelen en onze passie voor ons vak delen.

‘Echte dokter’
Maar de echte WOW-momenten vinden toch echt plaats buiten de directe werkvloer. Zoals wanneer ik met collega-huisartsen uit eten ben en we bijzondere casuïstiek doorspreken. Dan zie ik even het stukje voordat de patiënt bij ons in het ziekenhuis komt en realiseer ik me weer hoe lastig de rol van poortwachter is die huisartsen hebben. Of hoe atypisch patiënten zich kunnen presenteren. En daaropvolgend hoe goed het is dat je je niet-pluis-gevoel volgt. Ik voel me een echte dokter als blijkt dat ik nog steeds niet voor mijn collega’s onderdoe met het oplepelen van differentiaal diagnosen en het herkennen van rode vlaggen. Ik besef tijdjes die avonden dan niet alleen wat een mooi, specialistisch vak ik heb maar ook hoe mooi de geneeskunde is in zijn volle breedte. We vullen elkaar aan en hebben elkaar nodig.

Waardering van collega’s
Voor mij als patholoog blijft vanwege het ontbreken van direct patiëntencontact de directe waardering van de patiënt uit. Heb nog geen enkel flesje wijn of doosje chocolade mogen ontvangen voor het stellen van de juiste diagnose of het snel verslaan van een goede uitslag. Maar gelukkig zijn er genoeg momenten met collega-specialisten waarop duidelijk wordt dat de erkenning en waardering die we elkaar geven ons goed doet.

 

Verder lezen

24-04-2025
Krijg de typhus!
Op zich is de kans vrij klein om in een Nederlands ziekenhuis een Rickettsia bacterie tegen te komen. Laat staan een tropische variant van de ziekte die de man tegenover ons met een wegwerpgebaar toewenst. Dan zijn er nog de verschillende vormen typhus. Welke variant zou de man bedoelen? Zou… Lees verder >
10-04-2025
Wat mijn dochter mij leerde over energie, waarden en werkgeluk
Mijn dochter wordt juichend wakker: “mama, het is ochtend! Ochtend! Ochtend! Ochtend!”. Ik doe slaperig mijn ogen open. Ze staat intussen te springen op het grote bed met haar armen in de lucht en een intens vrolijke lach op haar gezicht. We zijn op vakantie in een prachtig… Lees verder >
Nachtdienstplezier (LAAT!)
Als je de opleiding tot verpleegkundige volgt, weet je dat je nachtdiensten moet draaien zodra je afgestudeerd bent, tenminste als je werkt in een setting waar 24-uurs zorg aanwezig is. Ik begrijp dat nachtdiensten zwaar kunnen zijn als je slecht slaapt en je er enorm tegenop kunt zien, het is… Lees verder >