De roze bril

In gedachten haal ik het perfecte plaatje voor me. Van hoe ik het had bedacht. Hoe mijn leven er uit zou zien als ik eindelijk medisch specialist zou zijn. Met energieke tred, in comfortabele, doch stijlvolle outfit wandel ik het ziekenhuis binnen. Onderweg naar de lift hier en daar een goedendag en vriendelijke knik. De bekende ziekenhuisgeur. Het geroezemoes en de bedrijvigheid zijn vertrouwd en er verspreidt zich een warme gloed vanuit mijn buik. Ik heb weer helemaal zin in deze dag met uitdagende casuïstiek, interessante literatuurbesprekingen en gezelligheid met collega’s. Hierbij mag een goede Latte Macchiato niet ontbreken. In mijn hoofd speelt zich nog een fragment uit Grey’s Anatomy af. Ik zie hoe de dokters na een lange werkdag gezamenlijk door de hal naar de uitgang lopen. De opgeluchte ontlading, die haast euforisch aanvoelt, is van hun gezichten af te lezen. De eind jingle versterkt het gevoel van saamhorigheid; dit varkentje hebben ze samen gewassen.

Oké. Terug naar de realiteit. De interessante casuïstiek is er. De gezellige momenten met collega’s en de Latte ook. Maar de hoeveelheid tijd die we hebben om daaraan te besteden staat in schril contrast met verloren tijd en niet-patiëntgebonden taken. Waar gaat het mis? Even schiet het door mijn hoofd dat het aan m’n outfit ligt. Misschien moeten we bewust tijd maken voor energieboosters en de focus hierop leggen, in plaats van op wat niet goed gaat. Socrates zei ruim 2000 jaar geleden al: het geheim van verandering is om al je energie te richten op het bouwen van het nieuwe en niet op het bevechten van het oude. Vanuit het Neuro Linguïstisch Programmeren heb ik geleerd dat lichaamshouding je gevoel en gedachten beïnvloedt. Begint het dus toch bij mijn energieke tred op de parkeerplaats! Met of zonder comfy chique outfit.

 

21 november, 2022

Verder lezen

09-06-2023
Grenzen aangeven of grenzen aan geven?
We kennen ze allemaal, de collega’s die super goed zijn in grenzen aangeven. Bloedirritant. Ze willen nooit iets voor je doen (of met een diepe zucht). Je krijgt zelden iets voor elkaar. En de drempel om ze toch een keer wat ze vragen wordt alleen maar groter. Oké, ze zijn… Lees verder >
20-04-2023
Gastblog Maartje Weterings | Flierefluiter
Flierefluiter. Ook wel nietsnut, lapzwans, lanterfanter of losbol. Niet per se positief dus. Maar, na iets langer zoeken vind je ook de, wat mij betreft, prachtige betekenis: ‘iemand die zonder zorgen door het leven gaat’. Helemaal zorgeloos door het leven gaan, daar zullen de meeste mensen, zo ook ik, naar… Lees verder >
09-06-2023
De WOW-momenten van mijn werk
Voor ons is ons vak natuurlijk gewoon ons vak. Niet veel fancy’s aan. Natuurlijk delen we interessante casussen met elkaar, nieuwe inzichten of bijzondere patiënten. Ook de vreugde bij een goede afloop of de onvrede als we er de vinger niet achter kunnen krijgen. Dit zijn de momenten waarop we ons… Lees verder >