Het Zin in Zorg moment van Sanne: Wat een bijzonder jaar!

Afgelopen jaar is een bijzonder jaar geweest. Voor iedereen die werkt in de gezondheidszorg. Een jaar waarin we te maken kregen met een pandemie van een voor ons van onbekende omvang. Die van invloed was op onze dagelijkse werkzaamheden. Op onze omgang met patiënten waar we alleen nog gehuld in een groot blauw pak naar binnen mochten. Alle patiënten hadden dezelfde ziekte, alle zorgverleners zagen er hetzelfde uit. Alles werd anoniem. De pandemie had invloed op de informatie en de vooruitzichten die we onze patiënten konden bieden, zeker in het begin van de crisis toen alles nog onzeker was. Patiënten konden het ene moment nog zelfstandig over de gang lopen om het volgende moment genadeloos hard onderuit te gaan. Beademing op de Intensive Care was met regelmaat de enige overgebleven optie. Patiënten bleven lang weg, of kwamen niet meer terug. Slecht nieuws gesprekken waren aan de orde van de dag. En voor onszelf en ons thuisfront was het spannend.. Zorg dat je geen COVID-19 mee naar huis neemt, pas op dat je zelf niet ziek wordt, angst voor besmetting bij familie en vrienden. Het was een bijzonder jaar.

Ik behandelde uitsluitend COVID-19 patiënten

Als AIOS Interne Geneeskunde drukte de pandemie een duidelijke stempel op mijn opleiding. Met het begin van de COVID-19 crisis in februari 2020 startte ik met mijn stage Longgeneeskunde. Waar ik het bij de start nog lastig vond dat veel patiënten hetzelfde hadden, stroomde vanaf maart de afdeling vol met COVID-19. Tot juni heb ik vrijwel alleen patiënten met COVID-19 behandeld. Aansluitend vervolgde ik mijn stage op de Intensive Care waar ik uiteindelijk tot februari 2021 gewerkt heb. Ik heb veel COVID-19 gezien, veel hoofden gedraaid, veel diensten gedaan. Het was een bijzonder jaar.

Niets was teveel gevraagd

Maar wat het jaar echt bijzonder maakte, was de ongelofelijke inzet en steun van mijn collega’s. Wat hebben wij een bijzonder en geweldig team. Elke dag maakte onze collega’s deze intensieve zorg voor al die patiënten mogelijk. Artsen, verpleegkundigen, ondersteunend personeel. Niemand klaagde, iedereen zette zijn schouders eronder voor de goede zaak. De Interne geneeskunde en de Longgeneeskunde trokken samen op om alle COVID-19 zorg gedraaid te krijgen en kregen hierbij steun en bijval uit alle hoeken en gaten van het ziekenhuis. Arts-assistenten en verpleegkundigen die normaal niets met interne of longproblematiek te maken hadden, niets was te veel gevraagd. We draaiden een jaar lang dubbele diensten, sprongen overal in waar extra hulp nodig was, onderbraken onze stages zodat er meer mankracht beschikbaar was op de afdeling en stelde ons beschikbaar op de Intensive Care die zo snel mogelijk moest worden uitgebreid. Als buddy’s keken we extra naar elkaar om, hadden we aandacht voor elkaar en waren we er voor elkaar als we het even niet meer zagen zitten. De saamhorigheid was geweldig! Wat een bijzonder jaar!

Samen maken we de zorg bijzonder! Daar doen we het voor!

Sanne Martini-Nijzink

AIOS Interne Geneeskunde

26 april, 2024