Zorg die blijft: van idee naar impact

In het Gelre Ziekenhuis startte Physician Assistant Klinisch Verloskundige Maartje-Marijke Menkveld een bevalverwerkingsspreekuur voor vrouwen met psychische klachten na een heftige bevalling. Wat begon als een persoonlijk idee, groeide uit tot een structureel onderdeel van de zorg en gaf haar werkplezier een krachtige impuls.

Dicht bij de kern van het leven
Wat maakt werken in de verloskunde zo bijzonder? Voor Maartje-Marijke is het glashelder: “Je bent erbij op een van de meest kwetsbare én krachtige momenten van iemands leven. Van verwachting tot verwondering, van twijfel tot trots. Je staat er middenin. Niet alleen met medische kennis, maar juist ook met emotionele nabijheid.”

Die verbinding, dat vertrouwen, is voor haar onmisbaar. “Als het lukt om echt verschil te maken in hoe iemand haar bevalling beleeft… daar krijg ik vleugels van. Dat je iemand rust of erkenning hebt kunnen geven. Daar kan geen koffiepauze of bonus tegenop.”

Van droom naar durf: de sprong naar een eigen spreekuur
Het idee voor het spreekuur ontstond niet van de ene op de andere dag. Tijdens haar masteropleiding verdiepte Maartje-Marijke zich in vrouwen met angst of trauma rondom de bevalling. Ze volgde aanvullende cursussen, maar écht de stap zetten om  er iets mee te gaan doen, durfde ze tot toen nog niet te zetten.

“Pas tijdens een vervolgopleiding in 2024 kwam dat omslagpunt. Ik dacht: nu moet ik de ballen hebben om hier echt wat mee te gaan doen. Want wat ik steeds vaker zag, is dat deze vrouwen nu alleen begeleiding krijgen als je toevallig tijdens een dienst of consult ontdekt dat er iets speelt. Het is afhankelijk van toeval: of de juiste zorgverlener op het juiste moment de juiste vraag stelt. En dat vond ik niet meer oké.”
Ze besloot dat deze vrouwen een vaste plek in de zorg verdienen. “Niet als extraatje, maar als iets wat er gewoon moet zijn. Een veilige ruimte om je verhaal te doen, te verwerken en erkenning te vinden. Dat is goede zorg.”

Geen praatje, maar een plan
Om haar idee van de grond te krijgen, schreef ze een businessplan. “Dat was al een uitdaging voor iemand die liever praktisch werkt dan schrijft. Maar ik wilde het goed doen. Niet alleen in mijn hoofd, maar ook op papier: wat is het, waarom is het nodig, hoe past het in de organisatie?”

En toen begon het echte werk: het zoeken naar wegen binnen het zorgsysteem. Ze belandt in een doolhof van zorgcodes, financiering, takenpakketten. “Ik heb gepraat met ziekenhuizen, vakgroepen, zorgverzekeraars, de NZa, de NVOG – noem maar op. Het was vaak frustrerend. Van het kastje naar de muur gestuurd worden was eerder regel dan uitzondering.”

Maar ze gaf niet op. “Als ik een antwoord kreeg dat niet klopte, ging ik graven. Zo heb ik alles uiteindelijk kunnen onderbouwen. Dat kostte tijd en geduld, maar het was de moeite waard.”

Gehoord worden maakt het verschil
Wat haar het meest raakte? Dat haar idee serieus genomen werd. “Ik was bang dat het als ‘leuk initiatief’ in een la zou belanden. Maar dat gebeurde niet. Er werd echt geluisterd, meegedacht, verkend. Ik voelde me gezien. Niet alleen als zorgverlener, maar ook als initiatiefnemer.”

Dat gevoel werkt door in haar spreekuur. “Ik mag nu iets bieden wat ik zelf ook heb ervaren: ruimte, erkenning, echte aandacht. Dat is voor mij echt de kern van goede zorg. En dat maakt mij zó trots.”

Wacht niet tot alles perfect is
Aan andere zorgprofessionals die met een idee rondlopen, wil Maartje-Marijke vooral zeggen: begin. “Wacht niet tot alles klopt. Begin klein wat je groot wilt maken. En laat je niet afwimpelen door een eerste ‘nee’. Vraag door, zoek zelf, wees vasthoudend.”

En vooral: geloof in wat je doet. “Als jij voelt dat het verschil maakt, dan moet je gaan. Het is niet altijd makkelijk, maar als je blijft staan voor je idee dan kun je écht iets veranderen.”

Zie voor meer informatie: bevalverwerkingsspreekuur

26 juni, 2025