Zien eten, doet eten

“Opvallend is dat de patiënten beter eten dan ze gebruikelijk doen en in de dagen erna valt op dat ze elkaar geregeld opzoeken, wederom om samen te eten of om samen een wandeling te maken.”

Graag neem ik jullie weer mee naar een mooie ochtenddienst op een zaterdag.
Na weken van voorbereiding, staat vandaag het eerste gezamenlijke ontbijt gepland voor onze chirurgische patiënten. Het is de eerste keer dat we dat op deze manier doen binnen het ziekenhuis. We willen ermee stimuleren dat patiënten in beweging komen en goed eten, om spierafbraak te beperken en conditie te behouden.

Met de verpleegkundigen van dienst starten we al vroeg met de voorbereidingen. Het vullen van de glaasjes jus d’orange en appelsap om te proosten en het gezellig en sfeervol dekken van de tafel. Er hangt een vrolijke sfeer en zowel patiënten als collega’s zijn benieuwd naar dit eerste gezamenlijke ontbijt.
Als verpleegkundigen verlenen we de nodige zorg en intussen verplaatsen de eerste patiënten zich naar de ontbijtruimte. Al snel voeren zij diepgaande gesprekken en lijken ze even te vergeten dat ze ziek zijn.

Wanneer alle patiënten aan tafel zitten en voorzien zijn van een ontbijt, verzamelen ook alle aanwezige verpleegkundigen en artsen zich rond de tafel. De sfeer is goed en we proosten op dit bijzondere moment. Het geeft iedereen zichtbaar en voelbaar energie om er die dag tegenaan te gaan. Opvallend is dat de patiënten beter eten dan ze gebruikelijk doen (“Ik eet normaal alleen maar een crackertje, ik ben nu al aan mijn derde boterham bezig”) en dat ze nog een hele poos blijven zitten om na te tafelen. In de dagen erna valt op dat de patiënten elkaar geregeld opzoeken, wederom om samen te eten of om samen een wandeling te maken.

Aan dit ontbijtmoment zijn enkele weken van voorbereiding vooraf gegaan. Naar een idee van een ziekenhuis in Amsterdam, hebben wij ERAS-verpleegkundigen dit idee opgepakt en werkbaar gemaakt voor onze afdeling. We overlegden met collega’s van allerlei disciplines, zoals voedingsassistentes, facilitair bedrijf, fysiotherapie en diëtetiek. Uiteindelijk zijn we allemaal samen tot het ontbijt gekomen zoals het nu staat.
Een kritiekpuntje is dat het ontbijtmoment een iets onhandig tijdstip is, vanwege artsenvisite en de verzorgingsmomenten voor de patiënten. Vandaar dat we gaan starten met een eerste gezamenlijke lunch, dat hopelijk net zo’n groot succes wordt als het eerste gezamenlijke ontbijt.

 

Verder lezen

De cirkel van werkdruk
Normaal gesproken ben ik best wel een mild persoon. Heb ik per ongeluk verkeerde patiënten toebedeeld gekregen? Kan gebeuren, ik ruil wel iets met een collega.  Ben ik per ongeluk op het dienstrooster gezet? Een tandje erbij en vanavond nog even de laptop open. Maar ik merk zodra de werkdruk… Lees verder >
Stomme sukkel!
Het zweet staat me op de rug terwijl ik mezelf een houding probeer te geven tussen de Indonesische co-assistenten. Armen over elkaar of handen in de zij wordt hier als arrogant geduid. Mijn net op maat gemaakte korte witte jasje jeukt als de ziekte en ik versta nog niet de… Lees verder >
24-04-2025
Krijg de typhus!
Op zich is de kans vrij klein om in een Nederlands ziekenhuis een Rickettsia bacterie tegen te komen. Laat staan een tropische variant van de ziekte die de man tegenover ons met een wegwerpgebaar toewenst. Dan zijn er nog de verschillende vormen typhus. Welke variant zou de man bedoelen? Zou… Lees verder >