Werkprivébalanspolitie

“Ik ben 3 weken weg, maar ik neem m’n laptop mee. Geheel tegen jouw advies in waarschijnlijk, haha!” Een afsluitende zin in een mail die ik deze week ontving. Wat doe je hiermee? Het is geen vraag, dus antwoorden hoeft niet. Al prikkelt het wel om iets te reageren, dus dat heb ik gedaan: “Wat je laptop betreft: iedereen moet doen wat goed voelt, mijn zegen heb je.”

Ik word wel eens gezien als een soort van werkprivébalanspolitie. Dat mensen dan zeggen: ”Dat mag vast niet van jou?!” Of dat ik iets vast niet zou adviseren. Zeker rond de zomer- en vakantietijd gebeurt dit heel veel. Dat het van mij mag, dat meen ik. Het is niet aan mij om te bepalen of iemand wel of niet de laptop openklapt.

Werkprivébalans is b*llsh*t, schreef ik eerder. Balans klinkt alsof het 50/50 zou moeten zijn. Maar dat klopt niet, je besteedt niet evenveel tijd aan de levensdomeinen werk en privé. Daarnaast zijn het helemaal geen twee domeinen, onder privé valt een verscheidenheid aan subdomeinen en misschien heb je in je werk ook verschillende rollen. Het gaat om – het voor jou op de juiste manier – combineren van werk en privé. Het is de integratie van werk en privé. Beide facetten op de voor jou juiste manier integreren in je leven.

Ook jij kunt behoorlijk wat stress en werkdruk aan! Als je zorgt dat je naast de stress ruimte hebt om te ontspannen, niets te doen, te niksen. Ruimte voor herstel, de zogenaamde hersteltijd. Dat is belangrijk, evenals je er bewust van zijn dat je aan het herstellen bent en dat die tijd ook en juist belangrijk is. Bijvoorbeeld als je op vakantie bent, ga dan bewust in de herstelmodus. Want hard werken, betekent hard ontspannen.

We vinden niet allemaal hetzelfde belangrijk en wat belangrijk voor je is, verschilt ook. Het leven van een jonge ouder met een kind in de luiers ziet er heel anders uit, dan wanneer de kinderen bezig zijn met het kiezen van een vervolgopleiding. Beide levensfasen hebben hun eigen uitdagingen. Waarbij het belangrijk is om flexibel te zijn, wat echt lukt als je ruimte in je hoofd hebt. Die ruimte die je krijgt door voldoende te herstellen.

Een gezonde werkprivé integratie volgt geen vast stramien en is afhankelijk van de levensfase waar je inzit. Om balans te vinden is het belangrijk jouw prioriteiten en behoeften duidelijk te hebben. Het leven is dynamisch. Soms heeft werk de overhand, terwijl op andere momenten je persoonlijke leven prioriteit heeft.

Als je je prioriteiten duidelijk hebt, voldoende flexibel bent en je genoeg hersteltijd geïntegreerd hebt in je leven, neem dan vooral je laptop mee op vakantie. Mijn zegen heb je.

Zonnige groeten,

De werkprivébalanspolitie

 

8 september, 2024

Verder lezen

08-09-2024
Zien eten, doet eten
“Opvallend is dat de patiënten beter eten dan ze gebruikelijk doen en in de dagen erna valt op dat ze elkaar geregeld opzoeken, wederom om samen te eten of om samen een wandeling te maken.” Graag neem ik jullie weer mee naar een mooie ochtenddienst op een… Lees verder >
30-07-2024
‘Moet ik even in de buurt blijven?’
Een gewone dinsdagochtend. Een klopje op mijn deur en het hoofd van mijn vrolijke mannelijke collega verschijnt in de deuropening. ‘Een man in de wachtkamer met een gitaar in z’n hand kwam me net vertellen dat hij met jou een afspraak heeft, hij lijkt erg overstuur en ontremd, moet ik… Lees verder >
25-07-2024
How are you?
Ik heb de patiëntenzorg in het ziekenhuis even achter me gelaten en ben in de VS waar het grootste psychiatriecongres ter wereld plaatsvindt. De patiëntenzorg lijkt hier erg vriendelijk en uitnodigend. Overal zie je vriendelijke gezichten van ‘witte in het pak gestoken’ Amerikanen die stralend naar je glimlachen vanaf hun… Lees verder >