Startkit 1

Anios en aios zijn in hun instelling vaak nauwelijks betrokken bij de organisatie van hun werk of bij beleidsbeslissingen. Een gemiste kans, want deze artsen werken vaak in korte tijd in veel verschillende instellingen, waardoor ze met een frisse blik kunnen reflecteren op wat er anders of beter kan. De ‘denkkracht’ van a(n)ios kan dus veel beter worden benut. Om jonge artsen betrokken te laten zijn bij hun werk, is het daarnaast belangrijk dat ze snel hun weg vinden binnen de muren van hun zorginstelling. Een buddy of mentor kan hen daarbij helpen, maar dit wordt nog lang niet in alle zorginstellingen aangeboden.

• In ieder ziekenhuis overlegt een afvaardiging van de a(n)ios op structurele basis met (een afvaardiging van) de raad van bestuur en/of het bestuur van het Medisch Specialistisch Bedrijf (MSB).
• In alle zorginstellingen wordt het buddy- en mentorschap aangeboden, zodat een (jonge) zorgprofessional hiervan gebruik kan maken als hij of zij daar behoefte aan heeft.

Meedenken over de organisatie van je werk maakt je werk leuker. Als je wordt gevraagd jouw ideeën te geven over wat er anders of beter kan, voel je je serieus genomen. Dat zorgt ervoor dat je meer betrokken bent en niet alleen bezig bent met de patiënt, maar ook meedenkt over de vraag hoe de zorg in jouw zorginstelling beter kan worden georganiseerd.

A(n)ios zien vaak in relatief korte tijd veel instellingen van binnen. Daardoor hebben ze de mogelijkheid om hun ervaringen te vergelijken en zijn ze in staat verbeterpunten aan te reiken. Daarnaast zijn ze vaak betrokken bij innovatie, onderwijs en wetenschappelijk onderzoek. Dat alles zorgt ervoor dat a(n)ios nuttige suggesties kunnen doen om de zorg efficiënter of beter te organiseren. Voor iedere zorginstelling is het dus nuttig gebruik te maken van hun input

Als je net start als zorgprofessional loopt je tegen allerlei zaken aan: hoe ‘werkt’ de wereld van het ziekenhuis, bij wie moet je waarvoor zijn en wat als je even met iemand wilt reflecteren op je loopbaan? Het is heel fijn als je daarover kan praten met iemand die je vertrouwt. Een buddy helpt je vooral op weg bij praktische dingen als je net begint. Een buddy is bijvoorbeeld een ouderejaars aios die een anios of jongerejaars aios op weg helpt.
Een mentor gaat een stapje verder en kan je helpen bij loopbaanvragen, bijvoorbeeld als je twijfels hebt over je opleiding of niet goed weet wat de volgende stap in je carrière moet worden.

Heb je behoefte aan een buddy of mentor? Vraag dan in jouw instelling bij HR of het buddy- of mentorschap wordt gefaciliteerd. Is zo’n systeem er niet?|

• Zet het buddyschap dan zelf met je collega (a(n)ios) op en koppel iedere ‘nieuwkomer’ aan een buddy. Spreek af met welke vragen een buddy kan helpen.
• Benader zelf een arts met wie je een klik hebt en vraag of hij/zij jouw mentor wil zijn. Spreek duidelijk af hoe vaak jullie elkaar zien en over welke onderwerpen je wilt praten. De meeste artsen vinden het ontzettend leuk om (jonge) zorgprofessionals te begeleiden!

Om te zorgen dat (jonge) zorgprofessionals zo betrokken mogelijk zijn bij de organisatie en snel hun weg vinden binnen de muren van hun instelling, kan het enorm helpen hen te koppelen aan een buddy of mentor.

Een buddy is een ouderejaars zorgprofessional (bijv. aios) die een jongerejaars zorgprofessional (anios of beginnend aios) op weg helpt met praktische zaken. Belangrijk, want op die manier weet een ‘nieuwkomer’ snel hoe het EPD werkt, welke procedures gelden, etc.
Een mentor gaat een stapje verder en kan (jonge) zorgprofessionals helpen bij loopbaanvragen, bijvoorbeeld als ze twijfels hebben over hun opleiding of niet goed weet wat de volgende stap in hun carrière moet worden. Een mentor is vanuit die insteek van grote toegevoegde waarde om de ontwikkeling van (jonge) zorgprofessionals te bevorderen en om te voorkomen dat ze het vak vroegtijdig verlaten.

Bestaat in uw instelling nog geen buddy- of mentorschap? Zet dit dan op en faciliteer het actief voor (jonge) zorgprofessionals die erom vragen.