Ode aan mijn lichtpuntje

Het liefst ben ik voor de werkdag officieel begint al op de afdeling. Rustig de computer aanzetten, kopje koffie, de eerste mailtjes van de dag beantwoorden en een babbeltje met de andere vroege vogels. Even acclimatiseren. De realiteit is echter anders. De openingstijden van de crèche en BSO maken dat ik, als alles volgens schema verloopt, net op tijd op werk aankom en los daarvan voelt het ochtendritueel met twee kleintjes überhaupt al alsof je er een dag op hebt zitten.

De dagen zijn vol, en vanaf het moment dat ik opsta heb ik het gevoel dat ik al achter de feiten aanloop. Aan het eind van de dag terug naar huis hetzelfde riedeltje. Het werk is nooit af en hoe heerlijk is het als er op zo’n dag ineens een MDO, werkoverleg of stafvergadering uitvalt. Dat geeft ineens ademruimte en is toch wel mijn lichtpuntje van de dag.

Terwijl ik dit typ, realiseer ik me dat het helemaal niet kloppend voelt. Moet er altijd iets uitvallen om een lichtpuntje te ervaren? Is er niet iets anders dat mijn dag aangenamer maakt? Maar zeker wel! Daar is ze: mijn geweldige ‘rots in de branding-collega’. Zij die altijd op het juiste moment komt vragen of ik ook een kroketje wil van beneden. Aankomt met tips voor creatieve uitjes. Me weer een geweldige mok cadeau geeft. Oppeppende woorden op het juiste moment. Me aan het lachen maakt met haar dansjes en gekste nieuwe hobby’s. En het belangrijkste: die het meteen ziet als ik het overzicht kwijt ben en er even doorheen zit; als een übermoeder ontfermt ze zich over mij én mijn diagnostiek. Ze is de moderne vleesgeworden Maria: de onafhankelijke vrouw, de moeder en de wijze. Ik wens jullie allemaal je eigen Maria toe, en ik ga kijken voor wie ík deze keer een rots in de branding kan zijn. Voor nu: ode aan onze lichtpuntjes!

 

22 december, 2022

Verder lezen

09-06-2023
Grenzen aangeven of grenzen aan geven?
We kennen ze allemaal, de collega’s die super goed zijn in grenzen aangeven. Bloedirritant. Ze willen nooit iets voor je doen (of met een diepe zucht). Je krijgt zelden iets voor elkaar. En de drempel om ze toch een keer wat ze vragen wordt alleen maar groter. Oké, ze zijn… Lees verder >
20-04-2023
Gastblog Maartje Weterings | Flierefluiter
Flierefluiter. Ook wel nietsnut, lapzwans, lanterfanter of losbol. Niet per se positief dus. Maar, na iets langer zoeken vind je ook de, wat mij betreft, prachtige betekenis: ‘iemand die zonder zorgen door het leven gaat’. Helemaal zorgeloos door het leven gaan, daar zullen de meeste mensen, zo ook ik, naar… Lees verder >
09-06-2023
De WOW-momenten van mijn werk
Voor ons is ons vak natuurlijk gewoon ons vak. Niet veel fancy’s aan. Natuurlijk delen we interessante casussen met elkaar, nieuwe inzichten of bijzondere patiënten. Ook de vreugde bij een goede afloop of de onvrede als we er de vinger niet achter kunnen krijgen. Dit zijn de momenten waarop we ons… Lees verder >