Ode aan mijn lichtpuntje

Het liefst ben ik voor de werkdag officieel begint al op de afdeling. Rustig de computer aanzetten, kopje koffie, de eerste mailtjes van de dag beantwoorden en een babbeltje met de andere vroege vogels. Even acclimatiseren. De realiteit is echter anders. De openingstijden van de crèche en BSO maken dat ik, als alles volgens schema verloopt, net op tijd op werk aankom en los daarvan voelt het ochtendritueel met twee kleintjes überhaupt al alsof je er een dag op hebt zitten.

De dagen zijn vol, en vanaf het moment dat ik opsta heb ik het gevoel dat ik al achter de feiten aanloop. Aan het eind van de dag terug naar huis hetzelfde riedeltje. Het werk is nooit af en hoe heerlijk is het als er op zo’n dag ineens een MDO, werkoverleg of stafvergadering uitvalt. Dat geeft ineens ademruimte en is toch wel mijn lichtpuntje van de dag.

Terwijl ik dit typ, realiseer ik me dat het helemaal niet kloppend voelt. Moet er altijd iets uitvallen om een lichtpuntje te ervaren? Is er niet iets anders dat mijn dag aangenamer maakt? Maar zeker wel! Daar is ze: mijn geweldige ‘rots in de branding-collega’. Zij die altijd op het juiste moment komt vragen of ik ook een kroketje wil van beneden. Aankomt met tips voor creatieve uitjes. Me weer een geweldige mok cadeau geeft. Oppeppende woorden op het juiste moment. Me aan het lachen maakt met haar dansjes en gekste nieuwe hobby’s. En het belangrijkste: die het meteen ziet als ik het overzicht kwijt ben en er even doorheen zit; als een übermoeder ontfermt ze zich over mij én mijn diagnostiek. Ze is de moderne vleesgeworden Maria: de onafhankelijke vrouw, de moeder en de wijze. Ik wens jullie allemaal je eigen Maria toe, en ik ga kijken voor wie ík deze keer een rots in de branding kan zijn. Voor nu: ode aan onze lichtpuntjes!

 

22 december, 2022

Verder lezen

07-11-2023
Wat weet jij daar nou van?
Verbaasd kijkt de man tegenover me met zijn verwilderde haar aan. ‘Wat weet jij daar nou van?’ De luchtafzuiging op de SEH waar we zitten, zorgt dat de penetrante diesellucht enigszins te verdragen is. Twee uur voordat ik als psychiater in consult werd geroepen bij deze vrachtwagenchauffeur, stond hij nog… Lees verder >
09-12-2023
Stel je voor…
Een zorgsector zonder verloop, zonder verzuim en waar drop-out niet voorkomt. Een zorgsector vol blije zorgmedewerkers die weten wat ze moeten doen, hoe ze het moeten doen en die het doen. Gezamenlijk. En in goed overleg met de patiënt en de mensen om de patiënt heen. Een sector waar duurzame… Lees verder >
09-12-2023
Een snufje lichttherapie
De zomervakantie is voorbij. Iedereen weer in het gareel. De kwaliteitscyclus is weer van start, iedereen met frisse moed weer aan de slag. Meestal gebeurt dat zo’n twee keer per jaar. Een keer na de kerstvakantie waarin het nieuwe kalenderjaar een extra impuls geeft. En nu met ons zongebruinde tintje. Lees verder >