Ode aan mijn lichtpuntje

Het liefst ben ik voor de werkdag officieel begint al op de afdeling. Rustig de computer aanzetten, kopje koffie, de eerste mailtjes van de dag beantwoorden en een babbeltje met de andere vroege vogels. Even acclimatiseren. De realiteit is echter anders. De openingstijden van de crèche en BSO maken dat ik, als alles volgens schema verloopt, net op tijd op werk aankom en los daarvan voelt het ochtendritueel met twee kleintjes überhaupt al alsof je er een dag op hebt zitten.

De dagen zijn vol, en vanaf het moment dat ik opsta heb ik het gevoel dat ik al achter de feiten aanloop. Aan het eind van de dag terug naar huis hetzelfde riedeltje. Het werk is nooit af en hoe heerlijk is het als er op zo’n dag ineens een MDO, werkoverleg of stafvergadering uitvalt. Dat geeft ineens ademruimte en is toch wel mijn lichtpuntje van de dag.

Terwijl ik dit typ, realiseer ik me dat het helemaal niet kloppend voelt. Moet er altijd iets uitvallen om een lichtpuntje te ervaren? Is er niet iets anders dat mijn dag aangenamer maakt? Maar zeker wel! Daar is ze: mijn geweldige ‘rots in de branding-collega’. Zij die altijd op het juiste moment komt vragen of ik ook een kroketje wil van beneden. Aankomt met tips voor creatieve uitjes. Me weer een geweldige mok cadeau geeft. Oppeppende woorden op het juiste moment. Me aan het lachen maakt met haar dansjes en gekste nieuwe hobby’s. En het belangrijkste: die het meteen ziet als ik het overzicht kwijt ben en er even doorheen zit; als een übermoeder ontfermt ze zich over mij én mijn diagnostiek. Ze is de moderne vleesgeworden Maria: de onafhankelijke vrouw, de moeder en de wijze. Ik wens jullie allemaal je eigen Maria toe, en ik ga kijken voor wie ík deze keer een rots in de branding kan zijn. Voor nu: ode aan onze lichtpuntjes!

 

22 december, 2022

Verder lezen

24-04-2025
Krijg de typhus!
Op zich is de kans vrij klein om in een Nederlands ziekenhuis een Rickettsia bacterie tegen te komen. Laat staan een tropische variant van de ziekte die de man tegenover ons met een wegwerpgebaar toewenst. Dan zijn er nog de verschillende vormen typhus. Welke variant zou de man bedoelen? Zou… Lees verder >
10-04-2025
Wat mijn dochter mij leerde over energie, waarden en werkgeluk
Mijn dochter wordt juichend wakker: “mama, het is ochtend! Ochtend! Ochtend! Ochtend!”. Ik doe slaperig mijn ogen open. Ze staat intussen te springen op het grote bed met haar armen in de lucht en een intens vrolijke lach op haar gezicht. We zijn op vakantie in een prachtig… Lees verder >
Nachtdienstplezier (LAAT!)
Als je de opleiding tot verpleegkundige volgt, weet je dat je nachtdiensten moet draaien zodra je afgestudeerd bent, tenminste als je werkt in een setting waar 24-uurs zorg aanwezig is. Ik begrijp dat nachtdiensten zwaar kunnen zijn als je slecht slaapt en je er enorm tegenop kunt zien, het is… Lees verder >