Krijg de typhus!

Op zich is de kans vrij klein om in een Nederlands ziekenhuis een Rickettsia bacterie tegen te komen. Laat staan een tropische variant van de ziekte die de man tegenover ons met een wegwerpgebaar toewenst. Dan zijn er nog de verschillende vormen typhus. Welke variant zou de man bedoelen? Zou hij ons de vlektyfus of de buiktyphus gunnen misschien? Of dan toch beter de paratyphus?

Nadat ik de man in een korte zin heb geïnstrueerd te gaan zitten en stil te zijn òf te vertrekken, kiest hij voor het eerste. Hij is goedbedoelend met zijn broer meegekomen die waarschijnlijk te veel GHB en andere middelen heeft gebruikt. Nadat hij ‘m eerst buiten westen in zijn achtertuin aantrof, werd zijn broer plots erg onrustig en sprong bij de typhus-verwenser door een ruit en rende de straat op. Daarna werd hij weer even wat rustiger en is met broer naar het ziekenhuis gereden. De patiënt moest door beveiligers in toom gehouden worden en later door verpleegkundigen in 5-punts-fixatie gelegd worden om zijn wonden te laten behandelen.

Op de SEH maakt hij een delirante indruk en lijkt hij vooral te onttrekken van zijn middelen. Als ik zijn broer vraag naar de herkomst en ingeschatte hoeveelheden GHB-gebruik, (nadat ik uitleg dat deze informatie vrij essentieel is voor een eventuele behandeling), reageert hij achterdochtig en flink geprikkeld. Als een verpleegkundige hem wil kalmeren, wordt hij boos, wenst ons ‘de typhus’ en trapt een paar keer tegen het bed waar zijn broer grommende geluiden begint te maken.

Agressie tegen zorgverleners stijgt blijkbaar mee met het oplopende tekort aan personeel. In Limburgse ziekenhuizen heeft meer dan de helft van de verpleegkundigen maandelijks te maken krijgt met agressie of geweld van patiënten of familie. Een kwart van het personeel denkt erover om de zorg te verlaten. Dat kunnen we niet gebruiken in tijden van toenemende schaarste. Sommige ziekenhuizen ontzeggen veelovertreders de toegang tot het ziekenhuis. Het team van Arjan Lubach avondshow gaat nog een stapje verder. Ongelikte beren met slechte fatsoensnormen zijn voortaan welkom in het TMC: het Teringlijer Medisch Centrum in Amersfoort, waar het personeel een nogal aangepaste manier heeft gevonden om bullebakken te behandelen. Kijk maar eens of je het wat vindt.

Als je liever zelf je grenzen nog wat aanscherpt, moedig ik je van harte aan om je taalgebruik aan te passen aan het niveau van je ‘gesprekspartner’. Gebruik korte zinnen, stel geen vragen meer, maar geef vriendelijk maar resolute opdrachten in de gebiedende wijs. Geen typhus dus, maar de imperativus, ken je die nog? ‘Kom hier even zitten’, ‘Laat me dit even uitleggen’, ‘Stop met schelden’. Zorg dat je stem omlaag gaat aan het eind van de zin. Biedt eventueel een twee-keuze-model aan: ‘Wilt u dat ik uitleg wat we kunnen betekenen voor uw broer of praat u liever verder met onze beveiligers?’.

Als je op een nieuwe werkplek komt, bespreek met je leidinggevende of collega’s welke veiligheidsprocedures er zijn en ga eventueel met je bestuurders om de tafel te zitten om te kijken welke lik-op-stuk mogelijkheden er van hoger hand bestaan om je team te ondersteunen. Eikels vind je overal, grenzen en ondersteuning op de werkvloer nog niet altijd. Bij agressie incidenten kan je meestal aangifte laten doen door de instelling zodat je niet met naam en toenaam je gegevens hoeft achter te laten. Ik zie nog regelmatig de klachtenbox bij aankomst al op de balie staan, terwijl de huis- en fatsoensregels niet te vinden zijn. De rechten van patiënten hebben jarenlang in de schijnwerpers gestaan, nu is het hoog tijd hieraan ook de plichten te koppelen van patiënten en hun naasten.

Onze patiënten verdienen goede en veilige zorg. Wij verdienen een goede en veilige werkplek.

24 april, 2025