Onze bloggers

Ik ben Bojou Neecke, ik werk als klinisch patholoog bij een groot perifeer pathologie lab in de Randstad. Het is een prachtig vak, waar ik me met ziel en zaligheid inzet voor de patiënt. Ook ben ik moeder van twee jonge kids en een enorme sportfanaat. Zoals elke jonge ouder is het balanceren en alle ballen hoog houden. Ik streef ernaar mijn bevlogenheid voor het vak te behouden en ben daarom alert op energievreters, zowel op de werkvloer als daarbuiten. Ik heb gemerkt dat een goede werk/privé balans mij een betere dokter en fijnere collega maakt. Ik pleit ervoor dat we dit mogen uitdragen en goed voor onszelf, en daardoor indirect ook voor onze patiënten zorgen. Ik hoop jullie met mijn blogs te inspireren!

Mijn naam is Hans Rode en ik werk als psychiater in de ziekenhuispsychiatrie. Daarnaast train ik artsen en ziekenhuizen om zelf rechtop in het zadel te blijven zitten. Ik weet uit eigen ervaring hoe makkelijk het is jezelf en je gezondheid weg te cijferen, vooral tijdens stressvolle life-events of (figuurlijke) tropenjaren. Toen we met de KNMG het steunpunt voor verslaafde artsen (ABS-artsen) opzetten, zag ik met eigen ogen wat er mis kan gaan als je ziek wordt en dan ook nog je werk kwijt dreigt te raken. Ik ben aangesloten bij een groot internationaal netwerk dat het welzijn van artsen onderzoekt en faciliteert. Naast de patiëntenzorg heb ik er een sport van gemaakt mezelf en collega’s topfit te houden in een high-performance omgeving en daar gaan mijn blogs over. 

Hoi, ik ben Chantal Duijn. Als klein meisje wilde ik niets liever dan dierenarts worden. Toen ik iets ouder was lonkte naast het dierenarts-zijn het ondernemerschap. Al in mijn tienerjaren wist ik dat beide ‘moest’ gebeuren. Met wat (meer en minder) leerzame hobbels op mijn pad, is het daadwerkelijk gelukt. Wat volgens mij het allerbelangrijkste in het vak van (dieren)arts is, is dat je de bevlogenheid die je had – als in mijn geval het meisje van drie/vier jaar oud – behoud. Dat de zingeving, het waarom je voor dit vak koos, niet verliest. We zijn namelijk zo van waarde en we kunnen zoveel betekenen. Het is jammer als we dat niet meer zien, voelen en vinden.

Ik hoop met mijn blogs een zaadje te planten en je misschien wel te raken.

Lees mijn blogs om bevlogen te blijven!

Ik ben Susette, ik werk als verpleegkundige op de afdeling longgeneeskunde in een perifeer ziekenhuis. Daarnaast ben ik projectleider van ‘Nurses Know Better’. De keuze om verpleegkundige te worden kan ik niet beargumenteren, behalve dat ik wist dat ik dit altijd wilde worden. Misschien is het eerste plantje gezaaid door de televisie serie ER. Ik ben trots dat ik mezelf verpleegkundige mag noemen, iets wat ik vind dat wij in Nederland meer mogen zijn: trots op ons vak. In mijn blogs hoop ik je mee te nemen in het werk als verpleegkundige en de mooie en minder mooie momenten, maar vooral het gevoel van werkplezier, want dat zit vaak in de kleine dingen. Het contact met de mens achter de patiënt en de collega’s.